برای تولید سومین خودروی ملی، قرعه به نام رانا افتاد. ایرانخودرو در سال ۱۳۹۱، بعد از سمند و تیبا خودرویی تولید کرد که قرار بود نسخه ارزانتر پژو ۲۰۶ صندوقدار باشد. این خودرو هم مثل سایر محصولات داخلی قیمت بهنسبت مناسبی دارد، اما خالی از عیب نیست. ایرانخودرو ابتدا مدل رانا EL را روانه بازار کرد و بعد از آن مدل LX را معرفی کرد که نسخه پیشرفتهتر و تیپ ۲ این محصول به حساب میآمد. بااینحال این دو مدل خودرو را باید به برادران دوقلو یا سیبی تشبیه کرد که که از وسط دو نیم شده باشد. مدل اولیه یا EL فقط در دو سال اول تولید شد و هماکنون همه مدلهای تولیدی نسخه LX هستند. رانا LX امکانات بیشتری دارد که رانا EL فاقد آنهاست.
درمورد مشخصات خودرو باید گفت رانا LX از پیشرانه TU5 با ظرفیت ۱۵۸۷ سیسی استفاده میکند و در ردیف خودروهای ۱٫۶لیتری قرار میگیرد. این پیشرانه با ۱۶ سوپاپ، ۱۰۵ اسب بخار در ۵۸۰۰ دور در دقیقه تولید میکند. رانا برای رسیدن از سرعت صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، به ۱۲ ثانیه زمان نیاز دارد؛ یعنی ۲ ثانیه بیشتر از زانتیا و ۰٫۵ ثانیه بیشتر از ال۹۰. سومین خودروی ملی یک جعبهدنده ۵سرعته دستی (ساخت شرکت نیرومحرکه) دارد و با کمک آن میتوانید رانندگی با سرعت ۱۸۹ کیلومتر بر ساعت را تجربه کنید.
مصرف متوسط سوخت رانا ۶٫۹ لیتر و در خارج از شهر ۵٫۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و همین عامل کممصرف بودن، رانا را بهعنوان یک خودروی اقتصادی و دوستدار محیط زیست معرفی میکند. باک این خودروی کممصرف ۵۰ لیتر گنجایش دارد. با این حساب بهطور متوسط بعد از طی کردن هر ۷۰۰ کیلومتر، یک بار باید به پمپ بنزین مراجعه کنید.
یکی از مشکلاتی که معمولاً برای رانا مطرح میشود، شباهت زیاد آن به پٰژو ۲۰۶ است؛ شباهتی که به شکلی نهچندان جذاب پیاده شده است. تقریباً تنها تفاوت ظاهری این دو خودرو در چراغها دیده میشود. در بخش جلوپنجره رانا نیز تفاوتهایی دیده میشود که بهنظر برخی به زیباترشدن خودرو کمک کرده و از آن را نامتناسب و ناموزون ساخته است. طراحی چراغها و جلوپنجره دچار نوعی بلاتکلیفی است. جلوپنجره نسبت به بدنه کوچک به نظر میرسد و چراغها نیز با فرم آن ناهماهنگ هستند.
دو چراغ مهشکن نیز روی سپر و دریچههای ورودی هوا دیده میشود و بین آنها قرار گرفته است. با کمی دقت، به نظر میرسد که این چراغها نیز ناهماهنگی موجود را تشدید کردهاند. در نمای جانبی، تفاوت زیادی بین رانا و پژو ۲۰۶ صندوقدار وجود ندارد و تفاوت عمده آنها به طراحی صندوقعقب رانا برمیگردد که ارتفاع بیشتری دارد. رانا در نمای عقب از طراحی بهتری بهره میبرد و تغییرات ایجاد شده در آن، نسبت به ۲۰۶ مثبتتر هستند.
تفاوت دو تیپ رانا را در این موارد میتوان خلاصه کرد: تیپ LX استاندارد یورو ۴ دارد و EL استاندارد یورو ۳. ترمز ABS، فرمان هیدرولیک، کیسه هوای راننده و سرنشین، تهویهمطبوع با تنظیم دستی، آینه برقی کناری و سیستم ضدسرقت جزء مهمترین تجهیزاتی است که مدل EL ندارد و LX از آن برخوردار است. در رانا LX ترمزهای عقب و جلوی دیسکی است، اما رانا LE در ردیف عقب از ترمزهای کاسهای بهره میبرد. رانا در هر دو تیپ از سیستم ترمز ضدقفل (ABS) و سیستم توزیع الکتریکی نیروی ترمز (EBD) برخوردار است. کیسه هوای راننده و سرنشین کناری نیز از دیگر اشتراکات این دو تیپ است. یکی از معایب رانا که البته در تیپ دیده میشود، فضای کم آن در ردیف عقب است؛ بهطوریکه ۳ نفر بزرگسال بهسختی در ردیف عقب مینشینند. در این بخش، باید به طراحی ضعیف داخلی و المانهای تکراری و خستهکننده در اتاق این خودرو نیز اشاره کرد. این نکته در کنار ضعف مونتاژ و متریال بهکاررفته در اتاق، بیش از پیش به چشم میآید. منبع: رانا دیوار